Afbeeldingen over de rug (dubbelzijdig)

Wanneer je een afbeelding over zowel de linker- als de rechterpagina wilt plaatsen (voor een spread) dan moet je er rekening mee houden dat een deel van de afbeelding in de vouw valt. Wanneer de dubbele pagina 'in het midden' (het hart) van de publicatie staat dan is dit minder erg (denk alleen wel aan de nietjes). Bij een gelijmde publicatie valt ook in het hart de pagina in de vouw.

Om het deel van de afbeelding dat in de vouw valt (en dus wegvalt voor de lezer) de compenseren doe je dit:

– Selecteer de afbeelding en kies Bewerken > Stap en herhaal. Geef verticaal en horizontaal een afstand van 0 mm op en kopieer 1 exemplaar exact bovenop het origineel.

– Selecteer het bovenste exemplaar met het Selecteren-gereedschap (de zwarte pijl) en verklein het kader naar de rug rechts.

– Selecteer het kader van het origineel en verklein het kader naar de rug links.

Je hebt nu twee kaders naast elkaar, exact aansluitend op de rug liggen die tezamen weer één beeld vormen. In de afbeelding hieronder heb ik de afbeeldingen verschoven zodat je kunt zien wat er is gebeurd:

– Selecteer nu het origineel op de linkerpagina met het Direct Selecteren-gereedschap (de witte pijl) en verschuif de afbeelding in het kader (met de cursortoetsen) wat naar links.

– Doe hetzelfde met de kopie maar verschuif de inhoud wat naar rechts.

In het midden hen je nu wat 'dubbel' beeld dat in de vouw wegvalt waardoor de lezer geen informatie mist!

Rich Black/Verzadigd zwart in InDesign

Het standaard Zwart in InDesign is uiteraard 100%K. Maar 100% K is niet altijd het echte, diepe zwart dat je wilt. Vandaar dat er vaak een Verzadigd Zwart (of Rich Black) wordt aangemaakt voor een diepere kleur zwart.

Bijvoorbeeld:

Naam	CMYK
Standaard Zwart	0C, 0M, 0Y, 100K	Normaal zwart.
Rich black	63C, 52M, 51Y 100K	Photoshop volzwart.
Cool black	60C, 0M, 0Y, 100K	'Koud' zwart.
Warm black	0C, 60M, 30C, 100K	'Warm' zwart.
Registratie	100C, 100M, 100Y, 100K	Voor registratietekens.
'Designer' zwart	70C, 50M, 30Y, 100K	Zeer diep, 'koud' zwart.

Probleem bij een samengesteld zwart is natuurlijk het in registratie drukken. Voor een 'normale' leesletter is dit geen goed idee, het is vragen om registerproblemen. Gebruik diep zwart voor volvlakken of voor grote vette koppen. Met name als je wilt dat een kop op een afbeelding niet de afbeelding laat doorschijnen.

Een andere probleem bij samengesteld zwart is dat wanneer je hier in uitspaart (bijvoorbeeld een vol zwart vlak met 'witte' letters) de onderkleur (zoals 60% C bij Cool black) moet uitsparen alsmede het daarop liggende zwart. Ook hier kan een verkeerde registratie plaatsvinden. Meestal is de RIP zo slim om een samengesteld zwart te herkennen en de onderkleur meer uit te sparen. Dit heet, in goed Nederlands Keepaway.

Wanneer je nu de ingebouwde trapping (overvul) van InDesign gebruikt zijn er twee waarden in te stellen voor de standaard overvul: een tweede apart voor de onderkleur, oftewel de Keepaway-waarde.

Je vindt deze waarden in InDesign bij Venster > Uitvoer > voorinstellingen overvul.

De waarde achter Zwart is de Keepaway-waarde van de onderkleur, gewoonlijk 2 x de standaardwaarde

TIFF instellingen bij opslaan

Wanneer je afbeeldingen vanuit Photoshop opslaat voor gebruik in InDesign (maar ook QXPress) zijn er een aantal aanbevolen instellingen:

– Zet LZW aan. Dit kan GEEN kwaad meer. Jaren geleden(!) werd dit afgeraden omdat QXPress dit niet goed kon lezen (en de RIPS soms problemen hadden), dit is echter al lang geen probleem meer. LZW verandert de kwaliteit niet (lossless formaat);

– Zet RLE aan voor lagen (maakt je bestand minder groot)

– En heel belangrijk: heb je een (laag)masker, alfakanaal of transparante achtergrond, dan moet Trans. opslaan aangevinkt zijn! Zo niet, dan krijg je een witte achtergrond ipv. een vrijstaand beeld. 

In InDesign heet een laagmasker dat is gebruikt 'Alfakanaal > Transparantie'. (Selecteer in InDesign de afbeelding en kies Object > Uitknippad > Opties)

QXPress 8 komt er aan!

Wie dacht dat Quark de handdoek in de ring had gegooid – die dacht verkeerd!

De vraag is of Quark nog veel marktaandeel weer terug kan krijgen van InDesign gebruikers, maar hoe dan ook: klik hier voor een preview van QuarkXPress 8.

Kleurbeheer: welke conversieopties (Rendering Intent)?

Bij veel trainingen hoor ik ik het en bij veel opleidingen wordt het nog geleerd: zet je beeld om naar CMYK in Photoshop en plaats het daarna pas in InDesign. Onder het mom: zo ging het 5 jaar geleden goed – dus als het werkt waarom veranderen!

Maar de realiteit in tijdschrift-land is een RGB workflow – totaan drukken (of PDF).

En zo'n workflow is aan te raden: met het omzetten naar CMYK gooi je kleuren weg die je nooit meer terug kunt krijgen!

Stel dat je je beeld in Photoshop van RGB naar CMYK omzet. Het eerste dat je je moet bedenken is: CMYK voor wat? Voor welke drukpers? Krant? Glossy? Elk medium heeft een  verschillende kleurgrootte (Gamut). Krantendruk bijvoorbeeld heeft een vrij kleine kleurruimte. Zet je om naar die specifieke CMYK ruimte, dan gooi je nog meer kleuren weg dan wanneer je naar coated offset om zou zetten.

Simpelweg in Photoshop Kleurmodus > CMYK kiezen is de slechtste weg. Je zet dan om naar een CMYK dat je in je voorkeuren van kleurbeheer als standaard hebt staan (Bv. ISO coated v2). Beter is het om Converteren naar profiel te gebruiken: je kunt dan het specifieke profiel gebruiken voor het medium waarop afgedrukt kan worden.

Maar doe je dat in Photoshop, dan zou je dus een apart beeld voor je krant, een apart beeld voor de afdruk in een glossy en nog een apart beeld voor eventueel op het web moeten hebben. 

Dat is overbodig: hou je beeld in RGB! Plaats het in RGB in InDesign en laat InDesign het beeld omzetten op het moment van het drukken! Je kunt zo met een enkel beeld toe. Bovendien weet je zeker dat alleen die kleuren worden 'weggegooid' die het drukmedium niet aankan.

Wat ook wel in de praktijk gebeurt: een heel InDesign document wordt omgezet in een profiel dat door de drukker wordt aangeleverd. Zo wordt een wekelijks tijdschrift, waarvan bekend is dat het niet naar web of ander medium gaat maar meteen naar de drukker, omgezet voor die drukker (die daar dus een profiel voor levert). Het Converteren naar profiel gooit dus definitief kleuren weg.*

Of bij het maken van een PDF worden de kleuren omgezet in de PDF naar het profiel van de drukker (PDF X/1a met juist profiel). Maar het kan ook zijn dat het hele omzetten pas wordt gedaan door de RIP van de drukker zelf! In dat geval moeten de kleuren RGB blijven in de PDF (je werkt dan met PDF X/3).

In elk geval valt of staat dit verhaal met het juist gebruik van profielen. Scan je: zorg dat het scanner-profiel wordt mee bewaard met de afbeelding; Fotografeer je: kies dan de ruimst mogelijke kleurmodus die je camera heeft (sRGB is vaak geen goed idee, het is een kleine ruimte) en zorg dat dit profiel wordt mee bewaard met de afbeelding.

Uiteraard dien je je beeldscherm goed te hebben gekalibreerd en geprofileerd.

Maar: voor al het bovenstaande geldt dat bij het omzetten van RGB naar CMYK dit met standaardinstellingen plaats vindt met de omrekenmethode relatief colimetrisch in InDesign. Kortweg gezet: dat deel van RGB dat niet in CMYK is te drukken wordt verkleind naar kleuren die wel 'passen', de rest van de kleuren wordt ongemoeid gelaten.

Relatief colimetrisch verandert dan de samenhang, de gehele subjectieve indruk van foto's.

Daarom, is mijn ervaring, kun je foto's beter omzetten via de omzetting (conversieoptie of Rendering intent) Perceptueel!

Alle kleuren verschuiven dan wel iets (ook de kleuren die dat niet hoeven) maar het totaalbeeld blijft overeind.

Wanneer je vanuit Photoshop je beeld omzet naar CMYK dmv. omzetten in profiel dan kun je direct een Rendering intentie kiezen.

Je kunt in InDesign elk beeld afzonderlijk selecteren en dan Object > Kleurinstelling afbeelding kiezen. Selecteer dan bij conversieopties Perceptueel. (AI (vector) beelden kun je in InDesign niet via deze menu optie instellen, zorg ervoor dat ze in Illustrator in CMYK staan.)

Dus: terug naar de titel van dit stukje: Welke Rendering intent (conversieoptie) wanneer te gebruiken: hou dit als regel aan:

– (Foto's) van RGB naar CMYK: Perceptueel

– Van CMYK naar ander CMYK (bv. van glossy naar krant): Relatief colimetrisch**

– Kleurproefsimulatie op papier: Absoluut colimetrisch

De optie Verzadiging wordt zelden gebruikt, deze wordt vaak ingezet voor grafieken, charts ed. die uit bv. Excel rollen in RGB.

Dit verhaal is geenszins een volledige 'les kleurbeheer'! Ik wil hiermee eigenlijk enkel wat zeggen over de verschillende Rendering intenties (Conversieopties). Misschien een volgende keer meer over kleurenleer en kleurbeheer.

*Profiel toewijzen doet dit niet, het is enkel een ander 'uitgangspunt' kiezen voor kleuren. Aardig is hier dat je nu wel op kunt geven wat er later bij het omrekenen moet gebeuren voor afbeeldingen en kleurvlakken apart! Bedenk wel dat dit toewijzen enkel van toepassing is op kleurvlakken en beelden ZONDER een ingesloten profiel! Het ingesloten profiel van in InDesign geplaatste beelden heeft altijd 'voorrang'.

**LET OP: dit geldt voor Photoshop. De standaardinstellingen in InDesign zijn dat CMYK naar een ander CMYK wordt genegeerd! Wil je dit wel, verander dan de Kleurbeheer instellingen in InDesign. Standaard is negeren (nummers behouden), dit voorkomt dat bijvoorbeeld 100% K wordt omgezet naar opbouw zwart (de ellende met tekst in InDesign voor de CS versies!)

Deze blog in de Publish!

Ik vind het echt een eer: in de rubriek van Peter Kentie ('DTP God') in de Publish van deze maand (nummer 2, het is een twee-maandelijkse publicatie), wordt mijn blog vermeld als tip!

Slimmer werken met InCopy paketten (packages)

Altijd even de kop 'Slimmer werken met' erin smokkelen ;-)

Wanneer je als InDesign-gebruiker te maken krijgt met InCopy, betekent dit dat je verantwoordelijk bent voor de workflow. Zo moet je eventueel tekstbestanden naar InCopy omzetten en je bepaalt aan welke delen van je opmaak redacteuren inhoudelijk aan de tekst kunnen werken.

Sinds CS2 kun je werken met Toewijzingen (Assignments) die een deel van het InDesign document kunnen bevatten. Je wijst dan teksten toe aan een Toewijzing. Zo kun je een document van 30 pagina's bijvoorbeeld opdelen in drie maal 10 pagina's voor de redactie.

Eigenlijk is de workflow voor InDesign/InCopy ontworpen voor het werken vanaf dezelfde server voor zowel de InDesign-gebruiker als de InCopy-gebruiker. Maar vaak is dit niet mogelijk en wordt er via email gewerkt. Dan is het zaak om alle benodigde bestanden op te sturen en na correctie weer terug te plaatsen in dezelfde map en de oudere versies te overschrijven. 

Dat ging nogal eens mis in de praktijk!

Daarom heeft Adobe in CS3 Paketten (of Packages) toegevoegd: deze pakken alle benodigde bestanden voor een Toezwijzing in een handig paketje samen dat je direct kunt e-mailen. De ontvanger dubbelklikt op dit paketje en ziet alle benodigde bestanden in InCopy. Zijn de wijzigingen klaar, dan wordt er weer een paketje teruggestuurd.

Maar nu blijkt dit toch vaak fout te gaan: als een InCopy-gebruiker het pakketje dubbelklikt, worden de bestanden daarin uitgepakt in de map InCopy Toewijzingen in de Documenten-map van de gebruiker. Deze lokatie is NIET aan te passen. Na het uitpakken in de map Documenten worden deze bestanden direct geopend in InCopy.

Hierdoor lijkt(!) het alsof het pakketje direct in InCopy wordt geopend. 

Wat gaat er nu vaak fout: de InCopy-gebruiker dubbelklikt op het pakket, de bestanden openen automatisch in InCopy. Dan worden wijzigingen aangebracht in de tekst en het document wordt gesloten. Lunchpauze! Daarna wil de InCopy-gebruiker weer verder werken en dubbelklikt opnieuw op het pakket... en weg zijn alle wijzigingen!!

Een pakket kun je zien als een zip-bestand: wanneer je afbeeldingen in een zip bestand ontvangt, je pakt het zip bestand uit en je bewerkt de beelden dan sla je die gewijzigde beelden op, bijvoorbeeld in de map Documenten.

Wanneer je later nog wat wilt wijzigen dubbelklik je natuurlijk niet op het zip bestand, want dan worden de oude beelden simpelweg opnieuw uitgepakt. Je opent dus de bewaarde beelden in de map Documenten.

Zo gaat het ook met de pakketten van InDesign/InCopy: als je het pakket dubbelklikt pakt het zich altijd uit in de map Documenten, deze worden dan automatisch geopend in InCopy. 

WIS NU HET ONTVANGEN PAKKET! (of: bewaar het ergens veilig op een CD).

Open en bewerk nu enkel nog de bestanden die zijn uitgepakt in de map Documenten!

Ben je klaar, maak dan een pakket voor de InDesign-gebruiker.

Voor de InDesign-gebruiker geldt dat de pakketten worden uitgepakt in de originele mappen van het InDesign bestand (gelukkig maar). Je kunt na het uitpakken het pakket (zeg: het zip bestand) wissen. Werk verder met de uitgepakte Toewijzingen.